………………………..
เธอแสวงหาสิ่งสวยงาม โบยบิน …. บนฟ้าไกล
ด้วยหวังเพิ่มเติมเต็ม ในสิ่ง …. ส่งเสริมตัว
เริ่มเพ้อฝัน ล่องลอย ตามจินฯ …. จนหลงลม
ชมนก ชมนำ้ ชินลม ชาชิน …. ชนเข้ากับสิ่งหนึ่ง
เธอเจ็บปวด โกรธแค้น ตะโกน สุดลิ้น …. ล้นเหลือ เกินฟัง
สิ่งหนึ่ง สิ่งนั้น เจ้ากรรม คือหิน …. หนทาง กีดขวาง
หรือเพราะ ดื้อดึง ยิดติด หัวหิน …. หนทาง อยู่ที่เธอ
…………
.
.
ยืนเขย่ง
ยื่นขี้โย
ขวดเขย่า
ยากยืนยาว
ยังยืนอยู่
…
.
ในสายนำ้ ฉันเห็นเพียง ใบไม้ล่องไหล ลำเรียง
ในสายหมอก ฉันเห็นเพียง ควันบุหรี่ฉุย ไอกาแฟอุ่น ปะปน
ในสายลม ฉันเห็นเพียง ไรผมเธอ เส้นสาย ปลายปลิว
ในสายฝน หลับตา ขอฟังเสียง เป็นพอ..
.
.
.
.
.
ระยะหน้า…. เป็นเพียง…เข่าของเขา ที่ตั้งชันขึ้นฟ้า
ระยะกลาง…. เป็นเพียง…ต้นข้าว ที่สูงเหนือเข่าของเขาอีกคน
ระยะหลัง…. เป็นเพียง…ภูเขา ที่ต้นข้าวและเข่าของเขาบังไว้
อยากเห็นภูเขา ต้องลดเข่า…. แต่คงไม่ถอนข้าว
…ให้ข้าวอยู่กับเขาดังเดิม….
………………
Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!
PanompornChoosak 